Salon przywrócony

16 kwietnia – 31 października 2004

Salon przywrócony

ze zbiorów: Muzeum Zamoyskich w Kozłówce

komisarz: Anna Szczepaniak, oprawa plastyczna: Romuald Kołodziej

miejsce ekspozycji: teatralnia zespółu pałacowo-parkowego w Kozłówce

Wystawa zorganizowana z okazji 60-lecia Muzeum w Kozłówce. Prezentacja 213 obiektów, niegdyś zdobiących kozłowiecką rezydencję, zaś w 1944 roku i w latach powojennych wywiezionych stąd i odzyskanych po latach starań czy też do dziś przebywających w zbiorach innych muzeów. Były wśród nich dzieła sztuki sprzedane po wojnie przez rodzinę Zamoyskich do Ambasady Brytyjskiej i stanowiące do chwili obecnej wyposażenie rezydencji Ambasadora Wielkiej Brytanii w Warszawie. Do sprzedanych wówczas rzeczy należał komplet mebli wyściełanych gobelinami ze scenami z bajek La Fontaine’a, podarowany przez księżniczkę Kentu, Aleksandrę, do Zamku Królewskiego w Warszawie w 1974 roku. W latach tuż po wojnie i w czasach mieszczącej się w tutejszym zespole pałacowym składnicy muzealnej wiele obrazów i mebli zostało zabranych z Kozłówki do innych muzeów. W 1976 roku reaktywowano zamknięte w 1954 roku muzeum i podjęto akcję zmierzającą do odzyskania rozproszonych eksponatów. Kontynuowano ją w latach 80. Przywrócone Kozłówce obiekty zdobią dziś jej salony. Na wystawie znalazły się także te dzieła sztuki, które nadal stanowią własność innych placówek muzealnych (XVIII-wieczne sceny biblijne i pejzaż Romana Kochanowskiego z Muzeum Podlaskiego w Białymstoku), pragnęliśmy bowiem jak najpełniej zaprezentować splendor dawnej rezydencji Zamoyskich.

Pomimo tego, że Kozłówka jest przykładem rzadkiego autentyzmu w wystroju i wyposażeniu wnętrz, nie wszystko się jednak zachowało. Uszczerbku doznały zwłaszcza zbiory ceramiki i sreber. W swojej 60-letniej historii Muzeum uzupełniało je poprzez odpowiednie zakupy. Gromadzono przede wszystkim wyroby z porcelany, fajansu, srebra, a także meble, tkaniny, wachlarze i bibeloty. Najcenniejsze nabytki prezentuowane były w witrynach. Wśród nich znajdowały się znakomite przykłady XVIII-wiecznej porcelany miśnieńskiej, figurka dzika z wytwórni Carla Fabergé czy złocona wazka na podstawie wykonana przez Martina Guillaume’a Biennais. Była jeszcze jedna grupa przedmiotów „przywróconych” kozłowieckim salonom. Były to eksponaty, które odzyskały dawną świetność dzięki konserwacji. Do takich należały wspomniane już grafiki, mapy z atlasu Homana, portret Izabeli z Flemingów Czartoryskiej czy rama do wachlarza.
Uzupełnieniem wystawy było 27 plansz z reprodukcjami fotografii, od tych najstarszych, z lat 60. XIX wieku, do współczesnych, pokazujące, jak zmieniała się kozłowiecka rezydencja, jak wyglądały jej wnętrza w czasach, kiedy mieszkała tu rodzina Zamoyskich, jak w ciągu 60 lat swego istnienia Muzeum w Kozłówce rewaloryzowało poszczególne obiekty założenia pałacowo-parkowego oraz najważniejsze wydarzenia i osiągnięcia ostatnich lat.