DOTACJE

Muzeum Zamoyskich w Kozłówce realizuje zadanie pn. Kozłówka, zespół pałacowo-parkowy (XVIII w.): prace remontowo-konserwatorskie 3 tarasów: północnego pałacu, nad łącznikiem między pałacem a kaplicą oraz wschodniego teatralni.
 

Zadanie obejmuje wykonanie robót rozbiórkowych, budowlanych i konserwatorskich, w tym  demontaż istniejących, zniszczonych warstw posadzkowych, wykonanie nowych warstw, izolacji, ułożenie płyt kamiennych, naprawa tynków, obróbek blacharskich i orynnowania, malowanie ścian i gzymsów, naprawa balustrad, gzymsów, odlewów żeliwnych.
 

Umowa dotycząca dofinansowania zadania z Programu OCHRONA ZABYTKÓW ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z budżetu państwa została zawarta w dniu 4 października 2024r.
 

Dofinansowanie:  471.00,00 zł

Całkowita wartość:  807.182,93 zł

Muzeum Zamoyskich w Kozłówce informuje, że realizuje zadanie pn. „Rewaloryzacja zabytkowego parku wraz z pielęgnacją zieleni w zespole pałacowo-parkowym w Kozłówce - Pomniku historii”, które uzyskało dofinansowanie z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Lublinie w oparciu o umowę dotacji Nr 65/2024/D/OP z dnia 15 lipca 2024 r.

Program prac obejmuje leczenie i pielęgnację drzew – 17 szt. rosnących w najbardziej uczęszczanych miejscach parku zgodnie z programem prac konserwatorskich zatwierdzonym decyzją Lubelskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków znak IN.5146.57.2.2023 z dnia 24.02.2023 r.

W ramach realizacji zadania przewiduje się także wykonanie nasadzeń uzupełniających drzewostan parku – 30 drzew z  przemieszanych gatunków oraz wykonanie szeregu zabiegów pielęgnacyjnych trawników, polan i rowów okalających na obszarze obejmującym w sumie – 17 ha terenów zielonych.

Planowany całkowity koszt realizacji zadania wynosi 82.120,00 zł netto, w tym dotacja WFOŚiGW w  Lublinie 20 000,00 zł.

Logo Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Lublinie.


 

Muzeum Zamoyskich w Kozłówce realizuje zadanie pn. Budowa, przebudowa i rozbudowa sieci wod.-kan. oraz deszczowej w zespole pałacowo-parkowym w Kozłówce – etap I.

Zadanie obejmuje wykonanie wewnętrznej sieci wodociągowej na cele p.poż., przyłącza wodociągowego z ujęcia własnego wraz z wymianą armatury, rury tłocznej oraz pompy głębinowej i głowicy, przyłącza wodociągowe z gminnej sieci wodociągowej (wraz ze studnią wodomierzową), odcinków wewnętrznej sieci wodociągowej na cele bytowo-gospodarczej.

Umowa dotycząca dofinansowania zadania z Programu Rządowego Infrastruktura kultury ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z budżetu państwa została zawarta w dniu 28 sierpnia 2024 r.

Dofinansowanie zadania: 500.000 zł                                                                     

Całkowita wartość zadania: 1.332.365,18 zł                 

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z budżetu państwa.
 

Dotacja Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Lublinie na zadanie pn. „Leczenie drzewostanu i pielęgnacja zieleni zabytkowego założenia ogrodowo-parkowego w zespole pałacowo-parkowym w Kozłówce - Pomniku historii”, które wykonane zostało w terminie określonym w umowie dotacji Nr 119/2023/D/OP z dnia 18 lipca 2023 r.

Program prac obejmował leczenie i pielęgnację 28 szt. drzew rosnących w najbardziej uczęszczanych miejscach parku. Wykonane zostały zabiegi pielęgnacyjne w obrębie koron i  wiązania linowe oraz cięcia poprawiające statykę drzew, cięcia sanitarne i wycofujące, cięcia korekcyjne w celu ograniczenia ryzyka złamania lub wywrotu, cięcia prześwietlające. Przeprowadzono usuwanie krzyżujących się gałęzi, usuwanie martwych (posusz) lub osłabionych konarów będących zagrożeniem dla ludzi. Usunięte zostały także gałęzie i konary zainfekowane przez choroby, gałęzie i konary złamane w czasie różnych zjawisk atmosferycznych.

Pracownicy wykonali szereg zabiegów pielęgnacyjnych przy krzewach, żywopłotach, trawnikach i rabatach kwiatowych oraz wyprodukowali jednoroczne sadzonki kwiatów. Systematycznie porządkowane były alejki parkowe i plewione rabaty kwiatowe i rozarium.  Konserwacja systemu automatycznego nawadniania  zapewniała odpowiednią wilgotność w założeniu ogrodowo-parkowym.

Całkowity koszy realizacji zadania wyniósł 181.058,52 zł netto, w tym dotacja WFOŚiGW w  Lublinie 50 000,00 zł.

 

Logo Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Lublinie.

8 listopada 2021 roku nastąpił odbiór prac realizowanych w ramach zadania „Kozłówka, Pałac Zamoyskich (XIX/XX w.) – remont tarasu południowego”, dofinansowanego ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu w programie „Ochrona zabytków”. Projekt obejmował wykonanie prac konserwatorsko-restauratorskich przy tarasie południowym pałacu Zamoyskich z uwagi na silne zawilgocenie, co powodowało destrukcję substancji zabytkowej.

Pałac w Kozłówce, zbudowany w latach 1736-1742 przez Michała Bielińskiego, wg projektu Józefa II Fontany. Przebudowany między 1997 a 1911 r., przez hrabiego Konstantego Zamoyskiego, zyskał wieże i tarasy: z portykiem od zachodu, ze schodami na elewacji ogrodowej oraz tarasy boczne, z trzema arkadami od frontu, na parterze zamkniętymi tralkowymi balustradami. Górne balustrady zwieńczone zostały żeliwnymi grupami putt firmy Le Val d’Osne (Francja). Przy tarasie południowym, dobudowanym między 1903 a 1909 r. roboty kamieniarskie wykonał mistrz Teodor Wycisło.

Podczas przeprowadzonego przeglądu budynku pałacu zaobserwowano pogłębiające się zniszczenia gzymsu wieńczącego tarasu południowego. Forma zniszczeń wskazywała jako przyczynę silne zawilgocenie muru, którego źródło zlokalizowano w górnej płaszczyźnie tarasu. Głuche odstuki okładzin ceramicznych potwierdzały tę hipotezę. Po skuciu okładziny stwierdzono, iż całe podłoże jest silnie zawilgocone, a zdezintegrowana zaprawa była zupełnie mokra pomimo długiego okresu bez deszczu. Taki stan powodował degradację substancji zabytkowej i wymagał pilnej interwencji.

Program prac obejmował usunięcie okładzin ceramicznych i oczyszczenie powierzchni tarasu, wykonanie membrany przeciwwilgociowej, położenie warstwy nawierzchniowej z zaprawy cementowej z wypełniaczem piaskowym, impregnację hydrofobizującą powierzchni, wykonanie obróbek blacharskich oraz wykonanie prac konserwatorsko-naprawczych w obrębie gzymsu wieńczącego, a także opracowanie dokumentacji powykonawczej.

Całkowity koszt realizacji zadania wyniósł: 81 581,30 zł netto, w tym dotacja MKDNiS wyniosła: 50 000,00 zł netto.

W dniu 23 października 2020 roku Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów ogłosił wyniki konkursu „Rozbudowa zbiorów muzealnych”. Wśród 18 instytucji, które otrzymały dofinansowanie znalazło się Muzeum Zamoyskich w Kozłówce z projektem „Zakup kolekcji francuskich osiemnastowiecznych fajansów marsylskiej wytwórni Veuve Perrin”. Dzięki dotacji zbiory naszej placówki wzbogaciły się o cztery znakomitej klasy naczynia, pochodzące z jednej z najlepszych francuskich fajansarni.

Obecnie w zbiorach Muzeum Zamoyskich w Kozłówce znajdują się trzy wazy dekoracyjne, żardiniera i dzbanuszek pochodzące z manufaktury Wdowy Perrin. Przyznana kwota pozwoliła na zakup dzbanka do czekolady (chocolatière), pary waz pot-pourri i imbryka do herbaty z podgrzewaczem, tzw. buliery lub tisaniery. Wszystkie one posiadają cechy, z których znana była fabryka Wdowy Perrin. Dekorowane są pejzażami i scenami rodzajowymi, precyzyjnie, a zarazem swobodnie malowanymi, z użyciem charakterystycznych dla wytwórni barw – różnych odcieni brązu i fioletu, błękitu, żółci i zieleni. Naczynia mają wyszukane rokokowe formy, plastyczne i malarskie ornamenty – rocailles, muszle, liście akantu, woluty, używane przez pracujących w firmie modelerów, a naturalistycznie opracowane kwiaty i owoce należą do ograniczonego, ale stałego jej repertuaru – są to róże, polne bratki, ogórecznik, cykoria.

Do wzrostu zainteresowania fajansem, najpierw we Francji, a później w innych krajach europejskich, przyczyniły się niepowodzenia wojenne Króla Słońce – Ludwika XIV, który dla ratowania zrujnowanego wojnami skarbu nakazał w 1707 roku przetopienie srebrnych zastaw stołowych w pałacu w Wersalu i zastąpienie ich fajansowymi. Dało to początek modzie na eleganckie, wytworne serwisy właśnie fajansowe, które zachwycały swoją urodą, ciepłym kolorytem, delikatnym rysunkiem, wyrafinowaną kolorystyką i, jakże często, oryginalną tematyką.

Francuskie fajanse zagościły także na stołach polskich magnatów i możnej szlachty. Wiadomo na przykład, że jakiś bliżej nieokreślony „garnitur” naczyń z manufaktury w Strasburgu zakupiła w 1749 roku Katarzyna Mniszchowa, za pośrednictwem warszawskiego bankiera Teppera. Te zaś tak bardzo spodobały się hetmanowi Janowi Klemensowi Branickiemu, że polecił pośrednikowi zamówienie identycznych. Wyroby z manufaktury w Strasburgu mieli także m.in. Lubomirscy z Przeworska i Potoccy z Łańcuta.

Trudno dziś orzec, czy w zbiorach Zamoyskich z Kozłówki znajdowały się fajanse francuskie, wobec braku zachowanych inwentarzy. Zachowały się tylko trzy naczynia z kompletu toaletowego ze znanej lotaryńskiej wytwórni w Sarreguemines. Wiadomo natomiast, że w wytwórni w Gien zamówiony został serwis herbowy dekorowany kobaltowym ornamentem cęgowym i arabeskowym, przechowywany w pałacu Zamoyskich w Klemensowie. Część tego, bardzo licznego, serwisu znajduje się w naszych zbiorach (w 2015 roku zakupiono 62 sztuki).

Nowe muzealia zostaną opracowane naukowo i oznakowane, a następnie trafią do pracowni konserwatorskiej, która przygotuje je do wyeksponowania. Naszym zwiedzającym zostaną pokazane w przyszłym sezonie, a na razie można je podziwiać na stronie internetowej muzeum.

Zakup dofinansowany ze środków Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów

Projekt „Wirtualne tajemnice pałacu w Kozłówce” to wirtualny spacer po niedostępnych miejscach rezydencji w Kozłówce, takich jak strych, wieże pałacowe czy chór z organami w kaplicy, przybliżający wiedzę o zastosowanych tu rozwiązaniach technicznych okresu rewolucji przemysłowej. Wirtualna wizyta jest dostosowana do potrzeb osób z dysfunkcjami między innymi poprzez wprowadzenie audiodeskrypcji, lektora oraz tłumaczenia informacji na język migowy.

Celem projektu jest wirtualne udostępnienie przestrzeni na co dzień niedostępnej dla turystów (tj. strychu i wież oraz chóru w kaplicy pałacowej) oraz przybliżenie rozwiązań konstrukcyjnych z przełomu XIX i XX wieku stosowanych w rezydencji w Kozłówce. Wirtualne zwiedzanie obejmuje obszar nie udostępniany turystom z powodu warunków technicznych oraz bezpieczeństwa substancji zabytkowej. Jest to zarazem część rezydencji, która przez swoją niedostępność, zawsze wzbudza największe zainteresowanie. Na pałacowym strychu zobaczymy niezwykle interesującą konstrukcję więźby dachowej, pozostałości herbów rodziny Bielińskich, XVIII-wiecznych właścicieli Kozłówki, czy fragmenty scenografii filmowej, zaś w wieżach pałacowych poznamy niezwykle nowatorskie rozwiązania techniczne związane z zaopatrzeniem pałacu w wodę i kanalizację (XIX/XX w.), sprawny i funkcjonujący zegar firmy Lilpopa z 1901 r., zobaczymy także piękne widoki na założenie parkowe. Równie interesujący jest wspaniały prospekt organowy w kaplicy pałacowej z warsztatu w E. F. Walckera w Ludwigsburgu, z przystawką do mechanicznego odtwarzania muzyki oraz pozostałościami mechanizmu organowego, który zniknął w tajemniczych okolicznościach po II wojnie światowej.

Projekt dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu „Kultura w sieci”.

Przejdź do wirtualnego zwiedzania: Wirtualne tajemnice pałacu w Kozłówce