Z wielkim smutkiem i żalem żegnamy Panią Różę Maliszewską

Z wielkim smutkiem i żalem żegnamy

Panią Różę Maliszewską

starszego kustosza Muzeum Zamoyskich w Kozłówce.

Przez 21 lat z ogromną pasją i sercem pełniła tu funkcje Głównego Inwentaryzatora i Kierownika Działu Zbiorów Dawnych. Swoją ogromną wiedzą i bogatym doświadczeniem wspierała wielu kozłowieckich adeptów muzealnictwa i edytorstwa. Zapisała piękną kartę w historii kozłowieckiego muzeum, pozostanie w naszej pamięci.

Zmarła w Lublinie, 7 lipca 2023 roku.

Pani Róża Maliszewska ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Pierwszą pracę podjęła w 1964 roku w Państwowych Zbiorach Sztuki na Wawelu. Rok później, jako starszy asystent pracowała w Muzeum Narodowym w Krakowie, od 1974 roku, jako kierownik Działu Dokumentacji w Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku, a od 1978 roku była starszym specjalistą ds. dokumentacji naukowo-historycznej w Państwowym Przedsiębiorstwie Pracownie Konserwacji Zabytków, Oddział w Lublinie.

W latach 1980–2002 związała się z Muzeum Zamoyskich w Kozłówce, obejmując stanowisko Głównego Inwentaryzatora i Kierownika Działu Sztuki, przekształconego później w Dział Zbiorów Dawnych.

Z wielkim zaangażowaniem podjęła się urządzenia ekspozycji wnętrz pałacowych dawnej rezydencji rodu Zamoyskich. Miała nieocenione zasługi w procesie rewindykacji zbiorów, które w latach 60. XX w. ze Składnicy Muzealnej w Kozłówce przekazano do wielu różnych instytucji. Dzięki jej niestrudzonym zabiegom i staraniom wiele eksponatów powróciło po latach na swoje miejsce, a za znakomite odnowienie unikatowego zespołu pałacowo-parkowego oraz zachowanie starej kolekcji malarstwa i mebli rodziny Zamoyskich Międzynarodowa Komisja Ekspertów przyznała Kozłówce prestiżową nagrodę – Medal Europa Nostra 1997. Pod kierunkiem Pani Róży Maliszewskiej uporządkowano i zinwentaryzowano wszystkie kozłowieckie muzealia, a także przeprowadzono pierwszy pełny spis z natury zbiorów artystycznych. Opracowała wiele kart i not katalogowych, zwłaszcza z zakresu malarstwa. Pisała również artykuły naukowe.

Była pomysłodawczynią wielu muzealnych wystaw, a trzy z nich zrealizowała jako komisarz. W 1994 roku zorganizowała wystawę „Zamoyscy. Dzieje rodu”, która zdobyła I nagrodę w konkursie Wydarzenie Muzealne Roku ogłoszonym przez Ministerstwa Kultury i Sztuki. W 1997 roku przygotowała ekspozycję „Znani i nieznani. Portret polski od XVIII do XX wieku ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie”, a w roku 2000 wystawę „Było, minęło. Ostatnie stulecie Lubelszczyzny ziemiańskiej”. Tej ostatniej towarzyszyła zainicjowana i zorganizowana przez nią sesja naukowa „Ziemiaństwo na Lubelszczyźnie”, mająca swą kontynuację w roku 2002. Materiały z obu sesji wydane zostały drukiem pod redakcją naukową Pani Maliszewskiej. Zapoczątkowane przez nią sesje są cyklicznie, co dwa lata, organizowane w muzeum do dzisiaj.

Miała także wielki wkład w inicjatywę upamiętnienia postaci Księdza Kardynała Stefana Wyszyńskiego i jego pobytu w Kozłówce podczas okupacji hitlerowskiej, w roku 2000 na elewacji Kaplicy pałacowej w Kozłówce umieszczone zostało popiersie Księdza Prymasa z pamiątkową tablicą. Pani Róża była też współautorką opracowania publikacji „Niezwykły Gość”, w której zostały zamieszczone wspomnienia poświęcone Księdzu Wyszyńskiemu i jego pobytowi w Kozłówce, przekazane przez dawnych mieszkańców kozłowieckiego pałacu.

Za swoją działalność i dokonania w roku 1994 odznaczona została Złotym Krzyżem Zasługi, a w 2004 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.